BİSMİLLAHİR RƏHMANİR RƏHİM
BİSMİLLAHİR RƏHMANİR RƏHİM
BİSMİLLAHİR RƏHMANİR RƏHİM
BİSMİLLAHİR RƏHMANİR RƏHİM
HƏMD OLSUN ALƏMLƏRİN RƏBBİNƏ
VƏ SALAM OLSUN MÖVLAMIZ MƏHƏMMƏDƏ VƏ ONUN PAK ƏHLİ-BEYTİNƏ
BİSMİLLAHİR RƏHMANİR RƏHİM
HƏMD OLSUN ALƏMLƏRİN RƏBBİNƏ
VƏ SALAM OLSUN MÖVLAMIZ MƏHƏMMƏDƏ VƏ ONUN PAK ƏHLİ-BEYTİNƏ
BİSMİLLAHİR RƏHMANİR RƏHİM
Əbu Hatim Muhəmməd ibn İdris ər-Razinin “əl-Mərasil” kitabı. Kitabı yazan onun oğlu Əbu Muhəmməd Əbdür-Rəhmandır, atasından nəql edir. İmam Hüseynin (əleyhis-səlam) tərcümeyi-halında, “ha” babında səhifə 27-də (rəqəm №43) deyir:
BİSMİLLAHİR RƏHMANİR RƏHİM
BİSMİLLAHİR RƏHMANİR RƏHİM
Qarşı məzhəbin ən böyük alimlərindən olan "Məhəmməd İsmayıl əl-Buxari" müəllifi olduğu "əl-Camius-Səhih" əsərində hədisdə belə yazır:
Əhli-sünnənin böyük alimlərindən olan "əz-Zəhəbi" yazır:
وَعَنِ ابْنِ شِهَابٍ، عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الزُّبَيْرِ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَبْدٍ القَارِيِّ، أَنَّهُ قَالَ: خَرَجْتُ مَعَ عُمَرَ بْنِ الخَطَّابِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ، لَيْلَةً فِي رَمَضَانَ إِلَى المَسْجِدِ، فَإِذَا النَّاسُ أَوْزَاعٌ مُتَفَرِّقُونَ، يُصَلِّي الرَّجُلُ لِنَفْسِهِ، وَيُصَلِّي الرَّجُلُ فَيُصَلِّي بِصَلاَتِهِ الرَّهْطُ، فَقَالَ عُمَرُ: إِنِّي أَرَى لَوْ جَمَعْتُ هَؤُلاَءِ عَلَى قَارِئٍ وَاحِدٍ، لَكَانَ أَمْثَلَ ثُمَّ عَزَمَ، فَجَمَعَهُمْ عَلَى أُبَيِّ بْنِ كَعْبٍ، ثُمَّ خَرَجْتُ مَعَهُ لَيْلَةً أُخْرَى، وَالنَّاسُ يُصَلُّونَ بِصَلاَةِ قَارِئِهِمْ، قَالَ عُمَرُ: نِعْمَ البِدْعَةُ هَذِهِ
BİSMİLLAHİR RƏHMANİR RƏHİM
HƏMD OLSUN ALƏMLƏRİN RƏBBİNƏ
VƏ SALAM OLSUN MÖVLAMIZ MƏHƏMMƏDƏ VƏ ONUN PAK ƏHLİ-BEYTİNƏ
Muhəmməd ibn İsmail Buxari müəllifi olduğu "əs-Səhih" əsərində belə yazır
عن عائشة قالت: استأذنت هالة بنت خويلد أخت خديجة على رسول الله صلى الله عليه وسلم فعرف استئذان خديجة فارتاع لذلك فقال: اللهم هالة قالت فغرت فقلت ما تذكر من عجوز من عجائز قريش حمراء الشدقين هلكت في الدهر قد أبدلك الله خيرا منها
Əhli-sünnənin dörd məzhəb imamlarından biri olan Əhməd ibn Hənbəl özünün "əl-Müsnəd" əsərində belə yazır:
Xeyruddin əz-Ziriklinin “əl-Əlam” kitabı, 3-cü cild, səhifə 66-67. Xanım Zeynəbin (əleyhas-səlam) tərcümeyi-halında deyir:
Hafiz və böyük imam İbn Əsakir “Tarixu Diməşq” kitabında, 69-cu cilddə, səhifə 174-də Xanım Zeynəbin (salamullahi-aleyha) tərcümeyi-halında deyir:
İbn Hibban “əs-Suqat” kitabında 2-ci cilddə bunu təsdiq etmişdir. Səhifə 312-də bu böyük alim deyir:
Böyük alim və hafiz İbn əl-Əsir “Usd əl-Ğabə” kitabında, 7-ci cilddə, səhifə 134-də, təqvalı və pak xanım Zeynəb bint Əli ibn Əbi Talibin (salamullahi-əleyha) tərcümeyi-halında deyir:
İbn Hibban böyük imamdır, “Səhih” adlı kitabın, “əl-Məcruhin” adlı kitabın, “əs-Suqat” kitabının müəllifidir.
imam və böyük əllamə İbn əl-Cəuzi “Ər-radd əla əl-mutaasib əl-anid əl-mani min zəmmi Yəzid” kitabında 63-64-cü səhifələrdə deyir:
İstəyirlər ki, həqiqətləri gizlətsinlər. İstəyirlər camaatı azdırsınlar. Qısa şəkildə bax belədir cavab. Şiə və sünnilərin ittifaq etdiyi bir məsələdir bu. Nə üçün inkar edilir? İnkar nəyədir? Görəsən, sadəcə bu böyük sünni imam deyib bu sözü? Və sadəcə o şiə ilə eyni fikir söyləyib? Xeyr. Ondan başqaları da demişlər.
Bu suala cavab verəcək şəxs böyük əllamə və böyük hafiz İbn Kəsirdir. “əl-Bidayə vən-Nihayə” kitabı. 8-ci cild, səhifə 285-də deyir:
Əhli-sünnənin böyük alimlərindən olan Şəmsəddin əz-Zəhəbi, Şeyx Müfidin (r) tərcüməyi halında belə yazır:
Muhəmməd ibn Əli əş-Şəvkani