İbn əl-Əsir “əl-Kamil fit-tarix” əsərində demişdir:

وَفِيهَا تُوُفِّيَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ، عَلَيْهِ السَّلَامُ، أَبُو مُحَمَّدٍ الْعَلَوِيُّ الْعَسْكَرِيُّ، وَهُوَ أَحَدُ الْأَئِمَّةِ الِاثْنَى عَشَرَ، عَلَى مَذْهَبِ الْإِمَامِيَّةِ، وَهُوَ وَالِدُ مُحَمَّدٍ الَّذِي يَعْتَقِدُونَهُ الْمُنْتَظَرَ بِسِرْدَابِ سَامَرَّا

Bu ildə (260-cı hicri ilində) Həsən ibn Əli ibn Muhəmməd ibn Əli ibn Musa ibn Cəfər ibn Muhəmməd ibn Əli ibn Hüseyn ibn Əli ibn Əbi Talib əleyhis-səlam vəfat etmişdir. O, Əbu Muhəmməd (Muhəmmədin atası) əl-Ələvi əl-Əsgəridir. O, imamiyyə məzhəbinin etiqadına görə on iki imamdan biridir. O, Muhəmmədin atasıdır, hansı ki, şiələr onun Samirradakı sərdabdan çıxacağını gözləyirlər.

Fotoşəkil: İbn əl-Əsir, əl-Kamil fit-tarix, c.6, səh.249-250; Darul-kutubil-ilmiyyə, Beyrut, 1407/1987; təhqiq: Əbul-Fida Abdullah əl-Qazi