Əbu Bəkr Əhməd ibn Muhəmməd əl-Xəllal “Əs-Sunnə” kitabında nəql edir:

أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَحْمَدَ، قَالَ: حَدَّثَنِي أَبِي قَالَ: قَالَ سُفْيَانُ: "أَهْلُ الْمَدِينَةِ لَمَّا وَثَبُوا عَلَى عُثْمَانَ فَقَتَلُوهُ، قَالَ لَهُمْ سَعْدٌ: أَمُعَاوِيَةُ خَيْرٌ عِنْدَكُمْ مِنْ عُثْمَانَ؟ قَالُوا: لَا، بَلْ عُثْمَانُ، قَالَ: فَلَا تَقْتُلُوهُ، قَالُوا: نَكِلُهُ إِلَى اللَّهِ. قَالَ: كِذْبَةٌ وَاللَّهِ"

Bizə Abdullah ibn Əhməd xəbər verib dedi: mənə atam nəql edib dedi: Süfyan (əs-Sauri) dedi: “Mədinə camaatı Osmanın üstünə hücum edib onu qətlə yetirdiklərində Səd (ibn Əbi Vaqqas) onlara dedi: “Məgər Müaviyə sizin nəzərinizdə Osmandan daha xeyirlidir?” Dedilər: “Xeyr, Osman (daha xeyirlidir).” Dedi: “Bəs niyə onu öldürmürsünüz?” Dedilər: “Onu Allaha həvalə edirik.” Səd dedi: “Yalandır, vallah.”

Mühəqqiq doktor Ətiyyə əz-Zəhrani deyir: “Sənədi səhihdir.”

Fotoşəkil: “Əs-Sunnə”, Əbu Bəkr Əhməd ibn Muhəmməd əl-Xəllal, c.2, s.322-323; Dar ər-Rəya, Riyad, Səudiyyə Ərəbistanı, 1410/1989; təhqiq: Ətiyyə əz-Zəhrani