Buxari öz "Səhih"ində yazır:
حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ، حَدَّثَنَا أَبُو عَوَانَةَ، حَدَّثَنَا عُثْمَانُ هُوَ ابْنُ مَوْهَبٍ، قَالَ: جَاءَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ مِصْرَ حَجَّ البَيْتَ، فَرَأَى قَوْمًا جُلُوسًا، فَقَالَ: مَنْ هَؤُلاَءِ القَوْمُ؟ فَقَالُوا هَؤُلاَءِ قُرَيْشٌ، قَالَ: فَمَنِ الشَّيْخُ فِيهِمْ؟ قَالُوا: عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ، قَالَ: يَا ابْنَ عُمَرَ، إِنِّي سَائِلُكَ عَنْ شَيْءٍ فَحَدِّثْنِي، هَلْ تَعْلَمُ أَنَّ عُثْمَانَ فَرَّ يَوْمَ أُحُدٍ؟ قَالَ: نَعَمْ، قَالَ: تَعْلَمُ أَنَّهُ تَغَيَّبَ عَنْ بَدْرٍ وَلَمْ يَشْهَدْ؟ قَالَ: نَعَمْ، قَالَ: تَعْلَمُ أَنَّهُ تَغَيَّبَ عَنْ بَيْعَةِ الرِّضْوَانِ فَلَمْ يَشْهَدْهَا؟ قَالَ: نَعَمْ، قَالَ: اللَّهُ أَكْبَرُ، قَالَ: ابْنُ عُمَرَ: تَعَالَ أُبَيِّنْ لَكَ، أَمَّا فِرَارُهُ يَوْمَ أُحُدٍ، فَأَشْهَدُ أَنَّ اللَّهَ عَفَا عَنْهُ وَغَفَرَ لَهُ...
Bizə Musa ibn İsmayıl rəvayət etdi (və dedi): bizə Əbu Əvanə rəvayət etdi (və dedi): bizə Osman ibn Məvhəb rəvayət etdi və dedi: “Misirdən olan bir şəxs Allah evini həcc etməkdən ötrü (Məkkəyə) gəldi. Bir dəstə oturmuş şəxs gördü və dedi: “Bu şəxslər kimdirlər?” Dedilər: “Bunlar qüreyşlilərdirlər”. Dedi: “Aralarında şeyx kimdir?” Dedilər: “Abdullah ibn Ömər.” Dedi: “Ey Ömərin oğlu, mən səndən bir (neçə) şey barədə soruşacağam, mənə cavab ver. Bilirsən ki, Osman Uhud günü döyüşdən qaçmışdır?” Dedi: “Bəli.” Dedi: “Bilirsən ki, o, Bədrdə olmamış və orada iştirak etməmişdir?” Dedi: “Bəli.” Dedi: “Bilirsən ki, o, Ridvan beyətində olmamış və orada iştirak etməmişdir?” Dedi: “Bəli.” Həmin şəxs dedi: “Allahu əkbər!” İbn Ömər dedi: “Gəl sənə izah edim. Osmanın Uhud günündə qaçmasına gəlincə, şəhadət verirəm ki, Allah onu əfv etmiş və bağışlamışdır...”
Fotoşəkil: Muhəmməd ibn İsmayıl əl-Buxari, əl-Cami əs-Səhih, “Osmanın üstünlükləri babı”, c.3, səh.1352-1353, hədis 3495