İbn Teymiyyə “Minhac əs-sünnə” kitabında, 3-cü cilddə, səhifə 368-də deyir:

 

وَالشِّيعَةُ وَالسُّنِّيَّةُ يَرْوُونَ عَنْ عَلِيٍّ - رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ - أَنَّهُ لَمَّا مَرَّ بِكَرْبَلَاءَ قَالَ: صَبَرًا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، صَبْرًا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، يُخَاطِبُ الْحُسَيْنَ لِعِلْمِهِ بِأَنَّهُ سَيُقْتَلُ، وَهَذَا قَبْلَ أَنْ يَحْضُرَ الْحُسَيْنُ بِكَرْبَلَاءَ وَيُطْلَبُ قَتْلُهُ.

Şiələr və sünnilər Əlidən (radiallahu anh) nəql edirlər ki, o Kərbəladan keçdiyi zaman demişdir: “Səbr et, ey Əba Əbdillah, səbr et, ey Əba Əbdillah.” Bununla Hüseynə xitab edir. Ona görə ki, bilir ki, o qətlə yetiriləcək. Bu, Hüseyn Kərbəlaya gəlməmişdən və qətlə yetirilməsi istənməmişdən qabaq baş vermişdir.