Əhli-sünnə alimi əl-Acuri yazır:

وحدثنا أبو بكر بن أبي داود قال: حدثنا أحمد بن يحيى الصوفي، قال: حدثنا محمد بن عبيد قال: حدثنا شرحبيل بن مدرك الجعفي، عن عبد الله بن نجي الحضرمي، عن أبيه وكان صاحب مطهرة علي رضي الله عنه قال: خرجنا مع علي رضي الله عنه إلى صفين، فلما حاذى نينوى قال: صبراً أبا عبد الله، صبراً أبا عبد الله بشط الفرات قال: قلت: وماذا؟ قال: دخلت على رسول الله صلى الله عليه وسلم وعيناه تفيضان قال: فقلت له: هل أغضبك أحد يا رسول الله؟ ما لي أرى عينيك تفيضان؟ قال: «أخبرني جبريل عليه السلام أن أمتي تقتل ابني الحسين» ثم قال لي: «هل لك أن أريك من تربته؟» قال: قلت نعم قال: فمد يده فقبض قبضة، فلما رأيتها لم أملك عيني أن فاضتا».

Bizə Əbu Bəkr ibn Əbi Davud rəvayət etdi və dedi: bizə Əhməd ibn Yəhya əs-Sufi rəvayət etdi və dedi: bizə Muhəmməd ibn Ubeyd rəvayət etdi və dedi: Şurəhbil ibn Mudrik əl-Cufi bizə Abdullah ibn Nəciy əl-Hədrəmidən, o da atasından – o, Əlinin su qabını daşıyan idi - belə rəvayət etdi: Biz Əli ilə birlikdə Siffeynə gedirdik. Neynavaya çatanda (Əli) dedi: “Səbr et, ey Əba Əbdillah! Fəratın kənarında səbr et, ey Əba Əbdillah!” Dedim: “O nə deməkdir?” Əli buyurdu: “Allah Rəsulunun (s) yanına daxil olduqda gözlərindən sel kimi yaş axdığını görüb dedim: “Ey Allahın Rəsulu, səni kimsə qəzəbləndirib? Nə üçün gözündən sel kimi yaş axır?” O dedi: “Cəbrayıl mənə xəbər gətirdi ki, oğlum Hüseyni ümmətim öldürəcək. Sonra dedi: “İstəyirsən onun torpağından sənə göstərim?” Dedim: “Bəli”. O əllərini uzatdı, bir ovuc torpaq götürüb mənə verdi. Mən onu gördükdə, göz yaşlarımın sel olub axmasına mane ola bilmədim.

Kitabın mühəqqiqi Abdullah ibn Ömər ibn Süleyman əd-Dimyəci hədisin sənədi haqqında deyir: "إسناده حسن" - "Sənədi həsəndir".

Muhəmməd ibn əl-Hüseyn əl-Acuri, “əş-Şəriyə”, c.5, s.2175-2176, №1667; “Darul-Vətən” – Səudiyyə Ərəbistanı; təhqiq: Abdullah ibn Ömər ibn Süleyman əd-Dimyəci