Əhli-sünnə alimi Əhməd ibn Əbu Bəkr əl-Buseyri yazır:

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ نَجِيٍّ عَنْ أَبِيهِ: "أَنَّهُ سَافَرَ مَعَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَكَانَ صَاحِبَ مَطْهَرَتِهِ فَلَمَّا حَاذَى نِينْوَى وَهُوَ منطلق إلى صفين فنادى عليٌّ: اصْبِرْ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ اصْبِرْ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ بِشَطِّ الْفُرَاتِ. فَقُلْتُ: مَاذَا يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ؟ فَقَالَ: دَخَلْتُ عَلَى النَّبِيِّ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - وَعَيْنَاهُ تَفِيضَانِ فقلت: يا نبي الله ما لعينيك تفيضان أغضبك أَحَدٌ؟ قَالَ: بَلَى قَامَ مَنْ عِنْدِي جِبْرِيلُ قَبْلَ قَلِيلٍ فَحَدَّثَنِي أَنَّ الْحُسَيْنَ يُقْتَلُ بِشَطِّ الْفُرَاتِ. قَالَ: فَهَلَ لَكَ أَنْ أُشِمَّكَ مِنْ تُرْبَتِهِ؟ فَقُلْتُ: نَعَمْ فَمَدَّ يَدَهُ فَقَبَضَ قَبْضَةً مِنْ تُرَابٍ فَأَعْطَانِيهَا فَلَمْ أَمْلُكَ عَيْنَايَ أَنْ فَاضَتَا ". رَوَاهُ أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ وَأَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ وَأَبُو يَعْلَى بِسَنَدٍ صَحِيحٍ.

Abdullah ibn Nəciy atasından belə nəql etmişdir: Mən - o, Əlinin su qabını daşıyan idi - Əli ibn Əbi Taliblə birlikdə səfərə çıxmışdım. Siffeynə gedərkən Neynəvaya çatdıqda o, belə dedi: " Səbr et, ey Əba Əbdillah! Fəratın kənarında səbr et, ey Əba Əbdillah!" Mən ona dedim: "Ey Əba Əbdillah nə deməkdir?” Dedi: " Allah Rəsulunun (s) yanına daxil olduqda gözlərindən sel kimi yaş axdığını görüb dedim: “Ey Allahın Peyğəmbəri, nə üçün gözündən sel kimi yaş axır? Səni kimsə qəzəbləndirib?” Dedi: "Biraz əvvəl Cəbrayıl yanımda idi. Mənə Hüseyinin Fərat çayının sahilində öldürüləcəyini dedi. Həmçinin dedi: “İstəyirsən sənə onun torpağlndan qoxuladım?” Dedim: “Bəli”. O əllərini uzatdı, bir ovuc torpaq götürüb mənə verdi. Mən (onu gördükdə) göz yaşlarımın sel olub axmasına mane ola bilmədim."

Bu hədisi Əbu Bəkr ibn Əbi Şeybə, Əhməd ibn Hənbəl və Əbu Yalə səhih sənədlə rəvayət etmişlər.

Əhməd ibn Əbu Bəkr əl-Buseyri, İthəful-xiyərətul-məhəra, c.7, s.237-238, №6753; “Darul-Vətən” – Səudiyyə Ərəbistanı, 1420/1999