Ömər bin Şəbə "Tarixi Mədinə" cild 3, səhifə 918-də yazır:
حَدَّثَنَا حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ عَامِرٍ ، قَالَ : أَنْبَأَنَا جُوَيْرِيَةُ بْنُ أَسْمَاءٍ ، عَنْ نَافِعٍ ، عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا ، قَالَ : " كَانَ رَأْسُ عُمَرَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ فِي حِجْرِي حِينَ أُصِيبَ ، فَقَالَ لِي : " يَا عَبْدَ اللَّهِ ضَعْ رَأْسِي بِالأَرْضِ فَجَمَعْتُ رِدَائِي تَحْتَ رَأْسِهِ ، فَمَاتَ وَإِنَّ خَدَّهُ لَعَلَى الأَرْضِ ، وَقَالَ : وَيْلٌ لِعُمَرَ وَوَيْلُ أُمِّهِ إِنْ لَمْ يَغْفِرِ اللَّهُ لَهُ " .
Bizə Səid bin Əmmar rəvayət etdi və dedi: Cuveyriyyə bin Əsma bizə Nafeidən, o da İbn Ömərdən (r.a) belə dediyini rəvayət etdi: Ömər yaralı ikən mənim evimdə idi. Mənə dedi: «Ey Abdullah! Başımı yerə qoy.» Mən də ridanı onun başının altına topladım. Ömər üzü yerdə canını tapşırarkən deyirdi: «Vay olsun Ömərə, vay olsun anasına, əgər Allah onu (Öməri) bağışlamasa.»
Ömər bin Şəbə, Tarixi Mədinə, c.3, s.918; Ciddə, 1399/1979; təhqiq: Fəhim Muhəmməd Şaltut (onlayn mənbə 1, 2)
Fotoşəkil: Ömər bin Şəbə, Tarixi Mədinə, c.3, s.918; Ciddə, 1399/1979; təhqiq: Fəhim Muhəmməd Şaltut
Kitabı yükləmək üçün: ÜNVAN
Rəvayətin sənədi əl-Buxari və Müslimin şərtlərinə əsasən səhihidir.
Kutubi-Sittənin (əl-Buxari, Müslim, ət-Tirmizi, Əbu Davud, ən-Nisai, İbn Macə) ravisidir.
əl-Buxari, Müslim, Əbu Davud və ən-Nisainin ravisidir.
Kutubi-Sittənin ravisidir.
Səhabədir, Ömər bin əl-Xəttabın oğludur.