Əhməd ibn Hənbəlin tərcümeyi-halında Zəhəbi yazır:

ومن آدابه: قال عبد الله بن أحمد: رأيت أبي يأخذ شعرة من شعر النبي -صلى الله عليه وسلم- فيضعها على فيه يقبلها، وأحسب أني رأيته يضعها على عينه، ويغمسها في الماء ويشربه يستشفي به.

ورأيته أخذ قصعة النبي -صلى الله عليه وسلم- فغسلها في حب الماء، ثم شرب فيها، ورأيته يشرب من ماء زمزم يستشفي به، ويمسح به يديه ووجهه.

قلت – الحافظ الذهبي -: أين المتنطع المنكر على أحمد، وقد ثبت أن عبد الله سأل أباه عمن يلمس رمانة منبر النبي -صلى الله عليه وسلم-، ويمس الحجرة النبوية، فقال: لا أرى بذلك بأساً. أعاذنا الله وإياكم من رأي الخوارج ومن البدع.

Onun adətlərindən biri belə olmuşdur: [Oğlu] Abdullah ibn Əhməd deyir ki, atamın Peyğəmbərin tüklərindən birini götürüb ağzına qoyduğunu və öpdüyünü görmüşəm. Səhv etmirəmsə, tükü gözünə qoyduğunu da görmüşəm. Habelə tükü suya batırdığını, sonra o suyu içib onundan şəfa umduğunu; Peyğəmbərin taxta boşqabını götürüb xüsusi saxsı qabın içində yuduğunu, sonra onda su içdiyini; habelə şəfa diləmək məqsədilə zəmzəm suyundan içdiyi, onunla əllərini və üzünü yuduğunu görmüşəm.

[Mən Zəhəbi] deyirəm: Kim Əhmədin bu işini pis hesab edə və ona tənə vura bilər?! Sübuta yetmişdir ki, oğlu Abdullah ondan Peyğəmbərin minbərinin ağacına və Peyğəmbərin otağına əl sürtməyin hökmünü soruşmuş, o isə, “Bunda bir problem görmürəm”, - demişdir. Allah bizi və sizi xəvariclərin düşüncəsindən və bidətlərdən qorusun.

Fotoşəkil: Şəmsuddin əz-Zəhəbi, Siyəru-əlamin-nubəla, c.11, s.212; "Muəssisətur-risalə", Beyrut, 1422/2001; təhqiq: Şüeyb əl-Arnaut

Diqqət edin, əziz oxucular, əhli-sünnə alimi Zəhəbi təbərrükə irad bildirənləri xəvaric adlandırır. Harda müsəlman donuna girmiş şəxslərin təbərrükü rədd etdiyini görsəniz, bu sözlər yadınızda olsun.